Diagnoza logopedyczna i neurologopedyczna
Diagnoza logopedyczna pozwala na rozpoznanie rodzaju wad lub zaburzeń wymowy oraz pomaga w odkryciu ich przyczyny. Na diagnozę składa się:
rozmowa z rodzicem lub innym prawnym opiekunem pacjenta, lub z pacjentem (w przypadku osób dorosłych) zajęcia i rozmowa z pacjentem
Celem diagnozy jest:
- badanie sprawności narządów artykulacyjnych
- badanie funkcji połykania
- badanie funkcji oddychania
- badanie słuchu (słuch fizyczny i fonematyczny)
- badanie kompetencji komunikacyjnych
- badanie mówienia oraz rozumienia
- badanie czytania, pisania i lateralizacji półkul mózgowych
Terapia logopedyczna i neurologopedyczna
Terapia logopedyczna jest procesem, na który składa się cykl regularnych zajęć logopedycznych oraz zaleconych ćwiczeń do wykonywania w domu. Zajęcia terapeutyczne dostosowane są ściśle do indywidualnych potrzeb oraz wieku pacjenta. I obejmują:
- ćwiczenia usprawniające motorykę narządów artykulacyjnych
- ćwiczenia usprawniające aparat fonacyjny
- ćwiczenia usprawniające aparat oddechowy
- ćwiczenia usprawniające słuch fonemowy
- masaż logopedyczny
- bajkoterapię
- techniki terapii behawioralnej
- terapię opóźnionego rozwoju mowy
- terapię dzieci z ASD
- terapię dyslalii
- terapię afazji
- terapię dyzartrii
- terapię dysfagii
Profilaktyka logopedyczna
Profilaktyka logopedyczna to działanie mające na celu zapobieganie powstawaniu wad i zaburzeń wymowy. Profilaktyka logopedyczna obejmuje:
- Logopedyczne zajęcia ogólnorozwojowe – zajęcia usprawniające pracę narządów artykulacyjnych podczas których stosuję ćwiczenia, gry i zabawy słowne oraz ruchowe
- Naukę prawidłowego sposobu połykania, żucia oraz naukę prawidłowego toru oddechowego
- Zajęcia rozwijające dykcję i umiejętności recytatorskie
- Konsultacje i porady dla rodziców – na spotkaniach uczę, jak wspierać mowę dziecka w domu
„Czemu ty się zła godzino, z niepotrzebnym mieszasz lękiem? Jesteś – a więc musisz minąć. Miniesz – a więc to jest piękne.”
(Wisława Szymborska)